Ι.Μ.ΑΓΙΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΕΝ ΟΛΥΜΠΩ

Ι.Μ.ΑΓΙΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΕΝ ΟΛΥΜΠΩ

Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου 2011

+ π.Άνθιμος Γκαλίνας





Βιογραφικόν π Ἀνθίμου Γκαλίνα
 
Ὁ π Ἄνθιμος γεννήθηκε τό 1933 στό Λειβάδι Ἐλασσῶνος. Νωρίς ἡ οἰκογένειά του μετακόμισε καί ἐγκαταστάθηκε στήν Κατερίνη, ὅπου ζοῦν μέχρι σήμερα οἱ συγγενεῖς του. Στό μοναστήρι προσῆλθε τόν Ἰούλιο τοῦ 1956, ὅταν ἤταν μόλις 23 χρονῶν, ὄντας ὁ μικρότερος ἀπό τά ἀδέλφια του. Κατά τήν κουρά του (ρασοφόρος μοναχός) στίς 4/3/1957 πῆρε τό ὄνομα Γερβάσιος. Τήν κουρά του τήν τέλεσε ὁ τότε Μητροπολίτης Κίτρους Βαρνάβας καί Ἡγούμενος ἦταν ὁ Ἀρχιμ. Ἰωάννης Κατσιμίγας. Τό κατά κόσμον ὄνομά του ἦταν Ἀντώνιος. Τήν πρώτη περίοδο τῆς ζωῆς του στο μοναστήρι ζοῦσε μαζί μέ τούς ὑπολοίπους μοναχούς σέ ἕνα σπίτι στό Λιτόχωρο διότι οἱ Γερμανοί εἶχαν καταστρέψει ἐκτός ἀπό τήν παλαιά Μονή καί τό Μετόχι. Τό μοναστήρι τοῦ εἶχε ἀναθέσει τήν φύλαξη τῆς παλαιᾶς Μονῆς καί γι’ αὐτό ὅλοι τόν θυμοῦνται γιά πάρα πολλά χρόνια κάθε Πάσχα νά φεύγει ἀπό τό Μετόχι καί νά παραμένει μέχρι τόν Ὀκτώβριο σ’ αὐτήν.
Στίς 17/3/1990 ἐκάρη μεγαλόσχημος μοναχός παίρνοντας τό ὄνομα Ἄνθιμος σύμφωνα μέ τήν παράκλησή του, διότι γεννήθηκε στίς 3 Σεπτεμβρίου πού ἑορτάζει ὁ Ἅγιος Ἄνθιμος. Ἡ ζωή του στήν Μονή ἦταν ζωή ἑνός μοναχοῦ σιωπηλοῦ, εὐγενικοῦ καί σοβαροῦ. Δέν ἔλειπε ποτέ ἀπό τίς ἀκολουθίες, ἀκόμη καί ὅταν λόγω γήρατος εἶχε καταβεβληθεῖ πολύ. Μέ μικρά, ἀδύναμα καί ἀργά βηματάκια κατέβαινε τίς σκάλες ἀπό τό κελί του γιά νά πάρει μέρος στίς ἀκολουθίες, μέ τήν μπάσα, μελωδική καί χαρακτηριστική φωνή του. Παρόλο πού δέν μαθήτευσε ποτέ σέ δάσκαλο βυζαντινῆς μουσικῆς ἔψελνε ὠραιότατα, ἔχοντας φυσικό χάρισμα. Δέν συνήθιζε ἐπίσης νά σχολιάζει ἄλλους ἀνθρώπους, εἴτε μοναχούς εἴτε κοσμικούς καί δέν τοῦ ἄρεσε νά ἀκούει ἄλλους νά σχολιάζουν. Ἕνα χαρακτηριστικό του ἦταν πώς ποτέ δέν ἔκανε παρατήρηση σέ κανέναν γιά ὁ,τιδήποτε, ἔστω και ἄν διαφωνοῦσε ἤ στενοχωριόταν. Τά τελευταῖα χρόνια εἶχε καταβεβληθεῖ πολύ καί εἶχε ἀπαλλαχθεῖ ἀπό κάθε διακόνημα. Προτοῦ τόν προδόσει ἡ ὑγεία του, διακονοῦσε ὡς μάγειρας καί εἶχε ἀναλάβει τήν ἐπιδιόρθωση τῶν ἐνδυμάτων τῶν μοναχῶν διότι γνώριζε τήν ραπτική. Ἐκοιμήθη στίς 5 Ἰανουαρίου 2011, σέ ἡλικία 78 ἐτῶν. Ἐτάφη στό ταφικό ἐξωκκλήσιο τῶν Ἁγίων Κολλυβάδων τήν ἑπόμενη ἡμέρα. Τήν εὐχή του νά ἔχουμε. Αἰωνία του ἡ μνήμη.
ΕΥΛΟΓΕΙΤΕ !