Αγρυπνία Αγίου Ανδρέα του Πρωτοκλήτου

Την Τρίτη 29/11/2011 θα τελεστεί Αγρυπνία για την εορτή του Αγίου Ανδρέα του Πρωτόκλητου.
Η Αγρυπνία θα αρχίσει στις 8.00μ.μ. στον έξω ιερό Ναό του Αγίου Διονυσίου.

Η Φιλοκαλία, ο μηδενισμός και η κρίση

Η Φιλοκαλία, ο μηδενισμός και η κρίση

Του π. ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΥ*

Σε περιόδους μεγάλων κρίσεων στους λαούς, η κύρια εργασία του διανοούμενου οφείλει να είναι η ανάδειξη εκείνων των στοιχείων του πολιτισμού και των παραδόσεων που μπορούν να βοηθήσουν στην ανάταξη της συλλογικής κατάθλιψης και την αναζωπύρωση των εστιών δημιουργικής δράσης.

Αυτό ακριβώς έκαναν αίφνης άνθρωποι σαν τον Χέγκελ ή τον Γιάσπερς σε αντίστοιχα πολύ δύσκολες στιγμές του έθνους τους. Αλλωστε το να κατηγορεί η Ινδία τον ινδουισμό ή το Ιράκ τον μουσουλμανισμό για τις κακοτυχίες τους, αυτό μόνο σε βαθύτερη παρακμή, λόγω απελπισίας, θα μπορούσε να οδηγήσει. Σε στιγμές κρίσης, λοιπόν, αναζητούμε καταρχήν τα στοιχεία εκείνα που επιτρέπουν την αναγέννηση και την ελπίδα. Αραγε αυτό είναι που κάνει ο Στέλιος Ράμφος με το τελευταίο του βιβλίο, όσο και με το μπαράζ των συνεντεύξεων που ακολούθησε;

Στην εικοσαετία που διδάσκω στην τριτοβάθμια θεολογική εκπαίδευση, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, έχω συναντήσει μόλις δυο ή τρεις ανθρώπους που έχουν διαβάσει ολόκληρη τη Φιλοκαλία. Το βιβλίο αυτό, που δημιουργήθηκε από μοναχούς για μοναχούς, εκδόθηκε μετά το '60 στην Ελλάδα και διαβάστηκε γενικώς ελάχιστα. Το πρόβλημα ωστόσο είναι πως το περιεχόμενό του ελάχιστα ταυτίζεται με αυτό που προτείνει ο Ράμφος.

Καταρχήν η Φιλοκαλία δεν περιέχει μόνο μια ανθρωπολογία, αλλά σειρά ανθρωπολογιών, με σημαντικές διαφορές μεταξύ τους, οι οποίες ανταποκρίνονται στη μακρά εξέλιξη δεκατεσσάρων αιώνων: είναι εντελώς διαφορετική η Πλατωνίζουσα και καθαρά νοησιαρχική ανθρωπολογία και γνωσιολογία του συγγραφέα των απόψεων του Αντωνίου ή του Ευαγρίου (Νείλος ο Ασκητής), από τη μυστηριοκεντρική ανθρωπολογία του Μάρκου του Ασκητή, ή τον εσωτερισμό του Μακαρίου, ή ακόμα, φυσικά, από τον μοντέρνο ψυχοσωματικό ολισμό του Μαξίμου του Ομολογητή και την ιερή σωματοκεντρικότητα του Γρηγορίου Παλαμά. Είναι εντελώς παράδοξη άλλωστε η θέση του Ράμφου πως ο ανατολικός χριστιανισμός δεν διαθέτει καν ανθρωπολογία: η απόλυτη ισότητα και ακεραιότητα των δύο φύσεων του Χριστού στη Δ' Οικουμενική Σύνοδο, καθώς και ο μακρύς αντι-μονοφυσιτικός αγώνας, που κατέληξε στη λαμπρή διατύπωση της απόλυτης ελευθερίας της ανθρώπινης βούλησης, για πρώτη φορά στην Ιστορία, στον Μάξιμο τον Ομολογητή και τη Στ' Οικουμενική Σύνοδο, ενάντια στην παθητικότητα της βουδιστικής Ανατολής, θα αρκούσαν για να το αποδείξουν αυτό. Υπάρχει μια διαδικασία ωρίμανσης της ορθόδοξης ανθρωπολογίας, της οποίας τα ίχνη φαίνονται και στη Φιλοκαλία και προς την οποία σήμερα στρέφεται το ενδιαφέρον πολλών ειδικών στη Δύση.

Πέραν αυτών καμιά πρωτοκαθεδρία του αισθήματος δεν επιτρέπει η Φιλοκαλία. Τόσο το αίσθημα όσο και ο νους περιορίζονται, στη διαδικασία της προσευχής, τόσο όσο χρειάζεται για να αποφευχθεί η πιθανή ειδωλοποιητική τους λειτουργία - κυρίως μάλιστα του αισθήματος! Παραμένει βεβαίως παράδοξη η θέση του Ράμφου πως μηδενιστής είναι ο άνθρωπος του αισθήματος· κατά τον Χάιντεγκερ (στο έργο του για τον Νίτσε) αιτία του μηδενισμού είναι μάλλον, αντιθέτως, η αυτοτοποθέτηση του σκεπτόμενου υποκειμένου ως προϋπόθεση κάθε αντικειμενικής μεταφυσικής τού Είναι - και η βούληση για δύναμη που ακολουθεί. Ο άνθρωπος του αισθήματος δεν είναι μηδενιστής, αντίθετα πιστεύει σε αξίες. Γίνεται μηδενιστής όμως όταν γίνει φίλαυτος, όταν χάσει δηλαδή την κοινότητα. Αλλά αυτός ο «θερμός» μηδενισμός θεραπεύεται μάλλον πιο εύκολα από τον «ψυχρό» μηδενισμό του λογικισμού.

Κο μεγαλύτερο όμως σφάλμα είναι το να ταυτίζει κανείς τη Φιλοκαλία με τον ορθόδοξο χριστιανισμό εν γένει, ή ακόμα με τον τρόπο βίωσης της ευχαριστιακής κοινότητας από μέρους των πιστών ανά τους αιώνες. Υπάρχει σχέση αλλά όχι ταύτιση. Πέραν αυτού, άλλωστε, για να μείνουμε στο θέμα μας, η Ελλάδα κατά τον τελευταίο αιώνα υπέφερε πολύ περισσότερο από τον ηθικισμό, τον ευσεβισμό και τον νομικισμό που έφεραν κάποιες οργανώσεις, παρά από τη Φιλοκαλία, που αγνοεί όλα τα παραπάνω!

Ποια είναι τα στοιχεία της Φιλοκαλίας όμως που θα μπορούσαν να βοηθήσουν μια σύγχρονη ανθρωπολογία η οποία θα μπορούσε επίσης να οδηγήσει και σε ιστορική ανάπτυξη; Αναφέρω μερικά επιγραμματικά: η έμφασή της στην ανάγκη ρεαλιστικής αυτογνωσίας (κάτι στο οποίο περιλαμβάνεται και το ασυνείδητο), η έμφαση στην ανάγκη κοινωνικοποίησης του φίλαυτου θελήματος, ο τελικός τονισμός της ψυχοσωματικής υφής του ανθρώπου και η ανάγκη ψυχοσωματικής μετοχής/συναλήθευσης του ανθρώπινου όλου, η αποφασιστική συναίρεση ατομισμού-κοινωνικότητας και συν-ευθύνης όλων για όλα και όλους. Δεν είναι καλύτερα να αρχίσουμε να συζητούμε αυτά παρά οτιδήποτε άλλο;

*Αναπληρωτής καθηγητής στην Ανώτατη Εκκλησιαστική Ακαδημία Θεσσαλονίκης, επισκ. καθ. στο Ορθόδοξο Ινστιτούτο του Κέμπριτζ, επίκ. καθ. στο Παν/μιο Ουαλίας

πηγή: http://www.enet.gr/?i=arthra-sthles.el.home&id=179332

ΔΗΜΟΣ ΔΙΟΥ-ΟΛΥΜΠΟΥ: ΟΥΤΕ ΚΕΡΑΜΙΔΙ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΕΙ ΣΤΟ ΠΑΛΙΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ EN ΟΛΥΜΠΩ!!!!!!!!

 

ΤΟΑΥΤΟΝΟΗΤΟ: ΣΤΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ (βλ. ΕΔΩ), ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΔΙΟΥ-ΟΛΥΜΠΟΥ ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΙΚΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΟ, ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΞΑΙΡΕΘΕΙ Η Ι. ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΤΟΥ ΕΝ ΟΛΥΜΠΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΔΟΜΗΣΕΩΣ ΣΤΟΝ ΔΡΥΜΟ.......)

ΔΗΛΑΔΗ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΔΕΧΕΤΑΙ ΠΩΣ ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΧΡΗΖΕΙ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΑΛΛΑ ΟΙ ΝΤΟΠΙΟΙ "ΠΡΟΕΣΤΟΙ" ΤΟ ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ!!!!!!!!!

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΚΟΡΟΙΔΕΥΟΜΑΣΤΕ: ΤΟ Δ.Σ. ΖΗΤΑ: ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑΧΤΙΣΤΕΙ ΤΟ ΑΝΑΤΙΝΑΓΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ......

ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΛΕΟΝ ΜΟΝΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΤΟΥ ΕΝ ΟΛΥΜΠΩ......

ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΝΩ ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΠΟΥ ΕΣΤΕΚΕ ΕΡΕΙΠΙΟ ΑΠΟ ΤΟΝ Β ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ ΓΙΑ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ, ΕΔΩ ΚΑΙ ΛΙΓΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΧΕΙ ΠΛΕΟΝ ΝΑΟ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΟΙΚΗΣΙΜΟ ΕΝΩ ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΕΓΚΡΙΘΗΚΕ ΚΑΙ Η ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗ ΜΕΓΑΛΟΥ ΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥ......

ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΓΙΝΑΝ ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΕΩΣ ΔΗΜΟ ΛΙΤΟΧΩΡΟΥ.

ΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΒΟΗΘΑ Ο ΔΗΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΣΧΗΜΟ...... 

ΤΟ ΝΑ ΕΜΠΟΔΙΖΕΙ ΟΜΩΣ ΤΟ ΞΑΝΑΧΤΙΣΙΜΟ ΤΗΣ Ι. ΜΟΝΗΣ ΕΙΝΑΙ ΕΞΟΡΓΙΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΠΡΟΣΒΛΗΤΙΚΟ. ΕΙΔΙΚΑ ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΠΩΣ ΣΕΒΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΤΙΜΟΥΝ ΤΟΝ ΑΓΙΟ.......

ΓΙΑΤΙ ΑΝ ΕΙΧΑΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ, ΑΛΛΑ ΑΓΑΠΟΥΣΑΝ ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΜΠΟΔΙΖΑΝ ΤΗΝ ΑΝΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗ ΤΟΥ. ΑΛΛΩΣΤΕ ΟΙ ΔΙΟΙΚΗΣΕΙΣ (ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΩΝ, ΔΗΜΩΝ, ΚΡΑΤΩΝ........) ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΠΑΡΕΡΧΟΝΤΑΙ. 

ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΟΜΩΣ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ, ΘΑ ΑΝΤΕΧΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΑΝΑΒΙΩΝΕΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ, ΞΕΝΩΝ Ή ΚΑΙ ΝΤΟΠΙΩΝ ΕΧΘΡΩΝ ΟΠΩΣ ΕΧΕΙ ΔΕΙΞΕΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ. ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΕΥΛΟΓΑ ΝΑ ΥΠΟΘΕΣΟΥΜΕ ΠΩΣ ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΨΗΦΙΣΑΝΤΕΣ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ (ΓΙΑΤΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΙΘΑΝΟΝ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ ΤΙ ΨΗΦΙΖΟΥΝ......), ΘΑ ΓΚΡΕΜΙΖΑΝ ΚΑΙ ΟΣΑ ΕΓΙΝΑΝ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΜΟΝΗ....

ΚΑΙ ΑΣ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΠΩΣ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΥΤΟΙ (ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ) ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΑ ΟΠΟΙΑ Η ΠΟΛΤΙΕΙΑ ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ ΤΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ, ΝΑ ΤΑ ΑΝΑΔΕΙΚΝΥΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΤΟΥ ΚΟΝΟΥ ΣΕ ΑΥΤΑ.....(βλ.κατωτέρω άρθρο 24 του Συντάγματος, και άρθρο 3 του ν. 3028/2002.

ΑΡΑ Η ΕΞΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ Ι. ΜΟΝΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΧΑΡΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΑ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΠΟΥ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ.

ΒΕΒΑΙΑ ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΕΧΟΥΝ ΜΕΓΑΛΗ .....ΣΧΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΔΗΜΟ ΠΟΥ ΟΠΩΣ ΠΑΝΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΥΝΤΟΜΑ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΕΡΓΟΣ ΑΙΡΕΤΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΟΙΚΗΣΕΙ .........

           1. Τό άρθρο 24 του Συντάγματος εκτός από το φυσικό προστατεύει και το πολιτιστικό περιβάλλον, και το κράτος έχει την υποχρέωση να διασφαλίζει γι' αυτό την αρχή της αειφορίας η οποία στο πολιτιστικό περιβάλλον συνίσταται στην προστασία των Μνημείων και κάθε στοιχείου του πολιτιστικού περιβάλλοντος, στο διηνεκές, ώστε να διατηρηθεί η πολιτιστική κληρονομιά της Χώρας και για τις μελλοντικές γενεές.

            2. Σύμφωνα με το άρθρο 3 του ν. 3028/2002, «1. Η προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς της Χώρας συνίσταται κυρίως: . . . β) στη διατήρηση και στην αποτροπή της καταστροφής, της αλλοίωσης και γενικά κάθε άμεσης ή έμμεσης βλάβης της, . . . δ) στη συντήρηση και την κατά περίπτωση αναγκαία αποκατάστασή της, ε) στη διευκόλυνση της πρόσβασης και της επικοινωνίας του κοινού με αυτήν, στ) στην ανάδειξη και την ένταξή της στη σύγχρονη κοινωνική ζωή και ζ) στην παιδεία, την αισθητική αγωγή και την ευαισθητοποίηση των πολιτών για την πολιτιστική κληρονομιά. 2. Η προστασία των μνημείων, αρχαιολογικών χώρων και ιστορικών τόπων περιλαμβάνεται στους στόχους οποιουδήποτε επιπέδου χωροταξικού, αναπτυξιακού, περιβαλλοντικού και πολεοδομικού σχεδιασμού ή σχεδίων ισοδύναμου αποτελέσματος ή υποκατάστατών τους».

ΠΗΓΗ ΤΟΑΥΤΟΝΟΗΤΟ

ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΑΡΧΑΓΓΕΛΩΝ ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΙ ΓΑΒΡΙΗΛ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΕΝ ΟΛΥΜΠΩ

ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑ  7/11/2011 ΚΑΙ ΩΡΑ 8.00 ΜΜ ΣΤΟΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΝΑΟ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΑΓΙΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΕΝ ΟΛΥΜΠΩ  ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΡΧΑΓΓΕΛΩΝ ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΙ ΓΑΒΡΙΗΛ .Η ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΘΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΕΙ ΣΤΙΣ 2 ΠΜ ΤΗΣ ΕΠΟΜΕΝΗΣ.